Vrijdag

Naar jaarlijkse traditie is onze Baronie uitgenodigd voor het kapittel en banket van de Commanderie des Costes du Rhône. Om 19.30 apero onder de cipres aan de brug over de slotgracht van het kasteel. Tegen 20.00 uur mochten de commandeurs zich in de gewaden hijsen. Stefani en Filip liepen mee in het rode onderkleed. Klein detail, een immense mistral die hoeden en haar geen enkele kans gaf, zodat mijn buurvrouw dacht dat ze meer had van Tina Turner dan van een commandeur in wording. De intronisatie zelf had plaats op het binnenplein. Vier “man” en allen tegelijk in geen tijd geslagen, de les gelezen en van de mantel voorzien. Vele Franse commandeurs en aanwezigen zijn nog steeds aan het bekomen van het feit dat voor het eerst op het kasteel een dame als commandeur werd ingewijd. Ik weet het, er is een Zwitserse dame commandeur, maar zij werd geïntroniseerd naar aanleiding van de Mondialin Montreux en dit is ver van de meeste Franse commandeurs en dus toch niet helemaal hetzelfde. De opmerkingen waren niet te tellen.

We hebben de Baronie zonder enige twijfel op de kaart gezet. Gelukkig was er ook Filip die met zijn gekend flegma voor enig evenwicht zorgde. Hij heeft bovendien nog een dans tegoed. De intronisatie van de chevaliers duurde bijzonder lang, zodat we pas laat in de avond van een eerste glas wijn konden genieten. Lekker buffet, maar zoals al vaker gebeurd is, met een trui aan omdat de Mistral weer eens aan het huishouden was. Na de maaltijd de mogelijkheid om de gewrichten opnieuw in gang te krijgen in de dansarmen van de eeuwig enthousiast en sympathieke Kathy. Meteen ook onze uitnodiging op zak voor de volgende dag.

Zaterdag

Geladen met streekproducten uit onze regio afgezakt, of zeg maar geklommen naar het domein van de Grand Maître. Genoten van een namiddag dolce fariente in aanwezigheid van de Luikse, Zwitserse en zelfs, voor het eerst in jaren, Duitse delegatie. Net zoals de dag voordien was de vraag niet uit de lucht “oùest Luc …?” De vraag “oùsont les femmes” is immers niet meer aan de orde, ze zijn te vinden bij de Baronie Gent. Tegen acht uur ’s avonds kon er toch alweer een culinariteit bij en hadden we een fantastische etentje in “Le Tourne au Verre”. Lekker gegeten, schitterende en diverse (niet interessante) wijnen gedronken en dit alles aangekruid met de sublieme opmerkingen van Sabrina, onze gastvrouw.

Zondag

Hier past enkel een “grand merci” voor Françoise en Erwin die in minder voor de hand liggende omstandigheden er weer eens in geslaagd zijn ons meesterlijk te ontvangen. Voor sommigen onder ons was dit de eerste keer op stap met de Baronie. Alleen reeds uit hun reacties meen ik te kunnen afleiden dat de afwezigen ruim ongelijk hadden.

Philippe Tielemans
Consul