Inter Rhône gaat fors investeren in de promotie van de productie van witte wijnen

Het politieke hart van Parijs werd onlangs bezocht door de voorzitter van Inter Rhône Philippe Pellaton als onderdeel van het lopende Vignoles Ambition Plan: het doel is om de huidige 17 wijngaarden van de Rhône beter te promoten.

De 17 crus van de Côtes-du-Rhône (Noordelijke crus: Côte Rôtie, Condrieu, Château-Grillet, Saint-Joseph, Hermitage, Crozes-Hermitage, Cornas, Saint-Péray + Zuidelijke cru's: Beaumes-de-Venise, Cairanne, Gigondas, Lirac, Rasteau, Tavel, Vacqueyras, Vinsobres en in Vin Doux Naturel, Muscat de Beaumes-de-Venise en Rasteau en Châteauneuf du Pape buiten de Inter-Rhône vormen een groeiende familie: "de laatste nieuwkomer was Cairanne in 2016, Gigondas won het wit in 2022 en Laudun zit in de pijplijn", aldus Philippe Pellaton, voorzitter van Inter Rhône. De voorzitter gaf een eerder positieve beoordeling van de cru's van de Rhône alvorens te herinneren aan de prioriteit van de Interprofession, namelijk 'de ontwikkeling van de productie van witte wijnen'.

De cru's doen het goed

Voor de noordelijke wijngaarden: +8% in kelderproductie, dat wil zeggen 6% van de volumes van de oogst van 2022, dat wil zeggen 157.429 hl van 4.273 ha.Voor de zuidelijke wijngaarden: de crus vertegenwoordigen 9% van de totale productie, dat wil zeggen 235.500 hl van 7.789 ha. Van deze productie is 87% rood, 7% wit en 6% rosé. President Pellaton kondigde aan dat de toename van witte wijnen doorzet. Na Cairanne en Gigondas willen Vinsobres en Rasteau hun wijnen witter maken. Uitgaande van het principe dat "het beter is om diversiteit aan te moedigen om niet met beide voeten in dezelfde klomp te blijven staan, vooral in deze moeilijke tijden waarin steeds minder rode wijnen worden gedronken", merkt Philippe Pellaton op dat "we terugkeren naar een tweekleurenlogica, waarbij rosé het moeilijker heeft om als cru te bestaan, met uitzondering van Tavel natuurlijk". Sommige crus hebben alle drie de kleuren (Vacqueyras, Lirac, Gigondas), andere zijn tweekleurig, rood en wit, zoals Crozes-Hermitage, Hermitage, Saint-Joseph en Cairanne. Voor Tavel is de situatie een beetje anders, omdat de wijnen van deze cru alleen rosé zijn. Philippe Pellaton wijst erop dat deze trend is versterkt door het INAO, dat als prioriteit heeft te erkennen wat er al bestaat, en dat er een tweeledig doel is door te vertrouwen op deze specificiteit van alleen rode cru's:

1. ten eerste om de productie van crus te diversifiëren via een strategie die is ontwikkeld door Inter Rhône
2. het tweede doel is om de productie en dus de consumptie van witte wijnen te verhogen.

Zoals hierboven vermeld, gaat het in vergelijking met de totale consumptie goed met de crus. Dus wat is deze strategie? Investeren in witte wijnen.

Ontwikkeling van de productie van witte wijnen

Philippe Pellaton begon met het maken van een technisch punt. Twee cijfers illustreren deze moeilijkheid. De witte wijnen vertegenwoordigen 17% van de productie in de noordelijke Rhône, met appellations als Condrieu, Château Grillet en Saint-Péray, en slechts 5% in de zuidelijke crus. Gezien deze cijfers is de vraag hoe we het aantal 'witte' crus kunnen ontwikkelen en vergroten, en de situatie verschilt afhankelijk van de betreffende wijngaard. In de noordelijke Rhône zijn de variëteiten marsanne en roussanne min of meer ingeburgerd. Daarentegen is er in de zuidelijke wijngaarden een gebrek aan voldoende kennis, omdat, volgens hem, "we nog steeds bezig zijn met het overdragen van vaardigheden en ons afvragen of we moeten kiezen voor één of meerdere druivensoorten, ook al neigt Inter Rhône naar het aanmoedigen van blending".

En hij waarschuwt ervoor niet toe te geven aan de lokroep van modieuze druivensoorten zoals Viognier en Roussanne, die niet noodzakelijk geschikt zijn voor alle terroirs van Zuid-Frankrijk. Met andere woorden, het is belangrijk om de specifieke kenmerken van elke terroir te respecteren. Philippe Pellaton wijst er ook op dat "een cru een lang proces is, dat minstens 10-15 jaar duurt en vaak een generatieproject is. Het gaat al gepaard met een zekere mate van afstand doen op het gebied van opbrengsten en oppervlakte, evenals technische beperkingen, dus het is belangrijk om niet de verkeerde druivensoorten te kiezen". Het terroir respecteren is niet genoeg en om een witte Cru te worden, is er nog een vereiste om toegelaten te worden tot de AOP: het behoud van percelen van Côtes-du-Rhône Villages die, wat het lastenboek betreft, de knowhow van de wijn legitimeren. Het lijkt er echter op dat deze INAO-procedure is geëvolueerd naar een voorafgaande reflectie over de afbakening van de percelen, een gevoelig onderwerp dat aan het begin van het proces aan bod komt, voordat de groep wijnbouwers die is opgericht zich buigt over de rest van het dossier. Dit is ongetwijfeld een stap in de goede richting.

Welke middelen?

Inter Rhône heeft besloten om de witte wijnen uit de Rhônevallei sterk te ondersteunen door te investeren in specifieke communicatie (600.000 euro per jaar tot 2026), met als doel hun volumeaandeel te verdubbelen tegen 2031. Er moet nog één woord worden toegevoegd om deze strategie compleet te maken. Hoe zit het met consumenten? Het toewijzen van middelen aan een ontwikkelingsstrategie is een belangrijke indicator voor de dynamiek van de productie. Zich richten op de consument is een integraal onderdeel van deze strategie, maar Inter Rhône zou ook gebruik moeten maken van het formidabele netwerk van baronniën over de hele wereld, een 'uniek' model voor wereldwijde samenwerking tussen de verdedigers van onze mooie Rhône appellations.

Bron : Inter Rhône met dank aan Baronie Liège